Dag 8 Gambia

11 november 2016 - Bakau, Gambia

Vanmorgen en een deel van de middag op het strand gezeten.
Nog even een wandeling langs het strand gemaakt en daar kwamen we jongens tegen met geiten in de zee.
Daar wilde wij natuurlijk van weten wat dat het ,ze waren al aan het roepen dat we best foto' s mochten maken.
Wat foto' s gemaakt en gevraagt waar dit nu voor was .
Ze wassen de geiten regelmatig in de zee omdat ze anders heel erg gaan stinken.
Alleen vandaag hadden de geiten niet zo'n zin omdat de zee te koud was , ze moesten ze er dan ook letterlijk intrekken.
De jongens bedankt voor hun verhaal en de foto's en ze wat Dalassi gegeven om eten voor de geiten te kunnen kopen, dan worden ze wat dikker en smaken ze vast beter
Op de kamer nog een doos kleding met schoenen gemaakt want vanmiddag gaan we naar een vrouw met 4 kinderen die in een verlaten winkel woont.
Gister kregen we de vraag van King of we iets voor deze vrouw konden betekenen.
Wim en King haalde ons op en brachten ons naar deze vrouw in Bakau.
Ze stond achter een fruitstalletje met 2 van haar kinderen dit zijn haar enige inkomsten.
Ze nam ons mee naar haar woning ondertussen kreeg ik al een brok in mijn keel.
De deur ging open en alles wat je zag was een lege ruimte met wat doeken op de grond.
Hier slaapt ze dus met haar 3 zonen en 1 dochter op de grond op een oude lap.
Samen hebben we de doos oengemaakt en ze was zo dankbaar omdat nooit dit ooit voor haar had gedaan.
Had vanalles wat in de doos gedaan kleding ,schoenen en een doos paracetamol van Boy.
We mochten wat foto's maken en Rolf gaf de kinderen nog wat balonnen maar ojee de jongen had er meer dan het meisje hahaha blijven toch kinderen dus maar snel opgelost.
Daarna zijn we naar buiten gegaan en hebben bij haar stalletje wat bananen gekocht .
Ze wou ze gratis aan ons geven maar dat gaan we niet doen dit zijn haar enige inkomsten dus we gaan het gewoon betalen.
Dit zij niet vooral de momenten dat ik denk dat ik hier nog niet klaar ben en hier nog meer wil gaan helpen.
We hebben al de vraag gehad of we een gezin willen helpen in Bafloto door schoolgeld voor 2 kinderen te betalen.
Misschien gaan we daar volgende week kijken en eens zien wat we ook verder in de toekomst voor dit gezin kunnen betekenen.
Het was een emotionele middag en vond het fijn om iets te kunnen doen maar besefte wel dat ik niet iedereen kan helpen al zouden we dat natuurlijk het liefste doen.
Maar 1 ding is na 1 week al zeker dit is niet de laatste keer dat wij hier zijn want we zien dat veel mensen hier nog hulp kunnen gebruiken.

Foto’s

4 Reacties

  1. Marielouise:
    11 november 2016
    zit met tranen in mijn ogen te lezen ,wat heb ik bewondering voor jullie en voor Anita en Wim.
  2. Sandra:
    11 november 2016
    Hoi Marielouise.
    Het is soms ook zo hartverscheurend.
    Je wil zoveel doen als je hier bent maar voor ons is ook niet alles mogelijk.
    Maar als we terug zijn in Nederland gaan we zeker door.
  3. Gerda geerings:
    11 november 2016
    Beseft eens te meer hoe goed wij het hier hebben
  4. Thea:
    11 november 2016
    Ja Rolf en Sandra dat is het gevaar. Zoveel leed is niet om aan te zien. En je kan niet de hele wereld helpen. Maar wat jullie nu doen is fantastisch. Vergeet niet om op tijd te ontspannen. Het kost veel energie mentaal.
    Xxx Thea