11 Mei

Vanmorgen eerst om 09.30 vertrokken naar Second home.
De taxi chauffeur van hun zou klaar staan om met onsmee te rijden naar Westfield.
Rolf heeft enige tijd geleden een tillift voor hun opgestuurd.
De tillift paste net in het busje , maandag ff terug naar second home om instructies te geven voor goed gebruik.
Daarna weer verder gegaan met fotagraferen van de mensen die hun zak rijst bij http://www.gambiaforyou.com konden ophalen.
Om 13.00 uur weer terug naar het appartement.
Daar aangekomen heerlijk een broodje met knakworsten uit Nederland gegeten.
Om 15.00 uur hadden we volgende afspraak met Sharriff de jongen van het winkeltje om de hoek.
Wij hadden hem gevraagd of hij mensen in de buurt kende die echt armoede hebben.
Ik zou nl van het geld van het werk rijst gaan kopen.
Zelf hadden we al 1 vrouw gevonden maar daarover vertel ik later meer.
Sharriff had ook een vriend geregeld die ons naar de winkel zou brengen om rijst en uien te gaan kopen.
Sharrif koopt zijj spulletjes ook altijd hier dus die kon wel een mooie prijs voor ons maken.
Daar aan gekomen gingen we de prijzen vragen van de rijst en uien.
We konden 6 zakken rijst en uien kopen .
De jongens reden ok netjesmet ons mee om de rijst bij de mensen te krijgen.
Ik zag ons zelf nou niet echt steeds op en neer lopen met 50 kg rijst en 25 kg uien op en neer lopen met 35 + graden
Sharrif heeft het kleine winkeltje maar verder ook niets dus besloten om hem en zijn familie ook wat cadeau te doen.
zo zijn we 5 families afgereden om de een mooi cadeau te gaan geven
De mensen waren allemaal even ontroerd met deze mooie verassing.
Ze bleven ons bedanken en handen schudden en vastpakken.
Als laatste de oude vrouw waarover ik later meer zou vertellen.
Deze vrouw komen we iedere dag tegen op weg naar de hoofdweg waar we een taxi pakken of naar de stip lopen om te gaan eten.
Ze maakt dus een paar keer per dag een praatje met ons.
Ze waarschuwt ons vooral voor de slechte mensen.
Volgens haar kunne we ze beter ontwijken en niet met ze praten.
Ze heeft ook eigenlijk liever niet dat we in het donker lopen.
Maar na haar gerust gesteld te hebben dat we echt goed uitkijken vond ze het oke.
Deze vrouw is echt een sjeike dame die vroeger veel geld had.
Ze is al haar geld aan de Libische bank verloren en weduwvrouw geworden.
Ze leeft nu in een heel klein hutje 1 x 1 metveen golfplaatje en een heel klein voorraadhokje.
Maar ze ziet er ondanks alles nog heel goed uit en verzorgd zich prima.
Ze praat ook nog eens heel erg bekakt engels en verteld mooie verhalen.
We kwamen bij haar aan met de zak rijst en uien en ze kon niet meer praten.
Ze was echt emotioneel en moest huilen.
Ze vroeg zich af waarvoor dit was.
We vertelde haar dat ze een heel bijzondere vrouw was en wij vonden dat ze dit verdiende.
Ze kon door haar emoties niet meer praten.
We boden aan om het voor haar weg te leggen maar dit wilde ze niet.
Ze heeft nog steeds trots genoeg om niemand in haar huisje te laten omdat ze zich schaamt voor hoe ze woont.
Daar hebben we ook respect voor en ze zou er zelf echt wel weer uitkomen.
Dit was toch al met al de mooiste ervaring van de dag.
Ik heb nog een paar Dalasi over van het geld en wil van de week even aan deze vrouw vragen of ze nog wat nodig heeft.
Ik ga er vanuit dat mijn collega' s dit wel prima vinden.
Al met al dus weer een prachtige dag.
Ik ga zometeen even kijken of ik er wat foto' s bij kan plaatsen.
Moet nu steeds met mijn mobiel foto' s van mijn camera scherm maken en de kwaliteit werd er niet mooier van.