Dag 27 Gambia

Vandaag heerlijk aan het strand gelegen .

Om 16.00 een afspraak met King om met hem naar de vrouw van de leegstaande shop te lopen inmiddels weten we haat naam oumie Jallow.

Volgens King was het niet zover, we liepen binnendoor via de compounds met natuurlijk weer gillende kinderen vragend om Minty( snoep) of een bal.

Dus de hele weg Tubab Minty Tubab bal , maar helaas ik heb echt niets meer.

Ondertussen waren we al even onderweg en had van het mulle zand toch flink pijn in mijn nek gekregen  maar loop gewoon door , omdat ik steeds denk dat we er zijn.

Na een half uur lopen ( wat voor een Gambiaan dus een stukje is) zijn we bij Oumi aangekomen.

We willen de namen en leeftijden van haar kinderen weten zodat we vanuit Nederland ook nog iets voor haar kunnen betekenen.

Haar kinderen zijn Yerro 15 jaar  een jongen , Ismalia 10 jaar een jongen , Shera een meisje 8 jaar en Jallow een jongen 4 jaar.

We vragen hoe het gaat en ze verteld ons het verschrikkelijk nieuws dat ze na de verkiezingen uit de leegstaande shop moet.

Ze is rond aan het kijken wie haar eventueel kan helpen en moet dus op zoek naar een andere plek.

Dit is zo erg om te horen en we willen haar met van alles helpen , maar een huis kopen of een huis op een compound huren gaat ook boven onze pet.

We hadden van te voren al besloten dat we haar mee zouden nemen naar de minimarkt om wat boodschappen te halen.

Ze stond perplex en liep stilletjes met ons mee , terwijl Shera het meisje 8  en Jallow de jongen 4 jaar even op het fruitstalletje moesten passen.

Bij de minimarkt aangekomen was Oumie nog stiller geworden en durfde niets te zeggen wat ze nodig had , dus hebben maar wat opgenoemd wat ze zou kunnen kopen.

Ondertussen begon ze toch wat op te noemen Mayonaise , oploskoffie .een blikje smack, een blikje sardientjes en dat was het volgens haar wel.

Wij hebben dit nog aangevuld met een tree eieren , 2 zakjes oplos ranja en een zak minty voor de kinderen.

Ze was zo blij en vertelde dat ze vanavond lekker voor haar kinderen ging koken.

Terug gekomen bij haar fruitstalletje hebben we samen haar boodschappen binnen gelegd.

Trots liet ze de matrassen zien ze stapelt ze overdag netjes op met een doek erover heen.

Terug bij haar fruitstalletje wilde ze ons een hele kam met bananen meegeven , we hebben gezegd dat we wel bananen willen willen kopen .
Dit ging met heel veel moeite want we hoven ook geen 40 bananen , dus een trosje gekocht en ze deed er dan toch maar 2 appels bij als dank.

Ondertussen was er een lokale man bij het stalletje om ook bananen te kopen , maar ze had geen wisselgeld terug .

Rolf snel gekeken hoe hij dit kon doen en Oumie had 5 Dalassi tekort voor wisselgeld , dus die heeft Rolf hem maar gegeven.

Afscheid genomen van haar en King gevraagd of hij ons op de hoogte wil houden waar ze straks nu moet gaan wonen en wat ze nodig heeft.

We hebben een taxi terug genomen naar het hotel want terug lopen was voor mij geen optie meer.