14 Mei

Vandaag rustig aan begonnen en wat dozen uitgezocht met kleding.
Alles in tasjes verdeeld om het deze en volgende week nog uit te kunnen delen.

Ik had ook een raar gevoel omdat ik met moederdag niet thuis ben.
Had niet gedacht dat het me zo zou raken maar het huilen stond me nader dan het lachen.
Maar heb lekker even met Boy en mijn moeder gebeld en daarna ging het wel weer.
Ik ben gewoon een watje !!!

Sharriff de jongen van het winkeltje om de hoek had het idee om ons mee te nemen naar zijn familie in Brikama .
Het is van hier af 45 min met de auto .
Nu snapte we ook meteen waarom zijn zak rijst en uien in zijn winkeltje werden gezet.
Shariff is de oudste zoon van de familie de vader is al oud dus moet hij automatisch het hele gezin onderhouden.
Zijn ouders , broers , zussen , neven , nichtjes en schoonzussen zijn dus afhankelijk van zijn inkomen.
We hadden een doos gevuld met van alles wat erin.
Schoenen , kleding , verbandmaterialen enz.
Bij het compound aangekomen zagen we al meteen dat de zak rijst en de rest heel goed terecht was gekomen.
We werden hartelijk ontvangen door de familie.
De kinderen waar erg nieuwschierig en na de eerste ballon werd het steeds drukker.
Samen met de familie de doos open gemaakt.
Van een collega had ik een heel leuk legerpakje gekregen voor een meisje van ong 1 jaar.
Het kindje wat eerst nog lag te slapen op de bank wou bij Shariff op zijn schoot zitten.
Hij zag het pakje en begon meteen het meisje aan te kleden.
De hele familie was er van onder de indruk en vond het geweldig.
De moeder was ondertussen ook gearriveerd en ging zich eerst omkleden.
Later bleek dit te zijn omdat ze als dank met het hele gezin op de foto wilde.
Ondertussen werd er verder gesnuffeld in de doos en iedereen vond wel wat.
Shariff en Rolf gingen even drinken voor ons allemaal halen want he was wel erg warm in het kleine huisje.
De moeder had ook in de doos een tuitbeker gevonden en die werd natuurlijk meteen voor de kleine meid gevuld.
Eerst wist ze niet wat ze er mee aan moest maar Sharrif deed het voor en ze snapte het meteen.
Parmantig begon de kleine meid rond te lopen met haar nieuwe beker en iedereen moest hem zien.
Ondertussen kwam er een schoonzus met adhd binnen gestormt .
Ze had haar kinderen met balonnen gezien en wilde wel weten waar die vandaan kwamen.
Ze bedankte ons hartelijk en ging even snel weg als ze binnen kwam.
Nog even wat met elkaar gepraat en de moeder was erg dankbaar.
Ze waren bezig de kleine meid mama te leren zeggen maar ze kwam steeds niet verder dan het in hun eigen taal ipv in het engels.
Het meisje liep naar buiten en Rolf riep doei.
Iedereen wilde natuurlijk weten wat het betekende dus even uitgelegd.
In een mum van tijd riep iedereen doei naar het kind.
De broer van Sharrif moest ons nogmaals heel erg bedanken voor de rijst , uien en de doos.
Hij moest er ook bijzeggen dat ze het jammer vond het niet zelf tegen ons te kunnen zeggen.
Maar ik zei je hebt al doei geleerd haha.
We vertrokken na ongeveer een uur de familie stond ons buiten uit te zwaaien en ze riepen allemaal doei doei.
Samen met Shariff en zijn broer zijn we een stuk gaan lopen om een taxi te krijgen want tja die staat niet zomaar op iedere hoek.
We liepen door allemaal kleine straatjes waar nooit blanken komen.
Dit was te merken aan de kinderen sommige gingen huilen en andere riepen luidkeels naar ons.
Na ong 10 min lopen ergens gestopt want hier kwamen taxi's voorbij.
Shariff wou ons nog wel even de markt laten zien in Brikama en natuurlijk even zijn vrienden begroeten nu hij toch hier is.
Jammer genoeg is het niet mogelijk foto' s te maken in deze mierenhoop .
Omdat het te druk is en niet iedereen wil het.
Zig zaggend over de markt heen om al de vrienden een hand te geven.
Soms over bergen afval stappend en misselijk van de stank maar het blijft een mooie ervaring.
Weer zig zaggend terug op zoek naar een taxi.
Shariff had deze hele dag voor ons geregeld zo ook de taxi
Dat was zeker te merken aan de prijs.
Voor deze prijs die hij betaalde komen we amper een dorp verder.
Shariff is een heel erg stille jongen maar iedereen hier heeft enorm respect voor hem.
Shariff heeft ons weer een mooi avontuur bezorgd en zo zagen we toch maar weer dat het ook hier heel goed terecht is gekomen.
Morgen op naar het volgende avontuur want we hebben 3 kinderen gevonden waar we 1 jaar schoolgeld voor gaan betalen.
Dit dankzij 2 geweldige collega' s.
Maar daar over morgen meer.