Dag 21 Gambia

Vandaag om 11.00 naar een school voor kinderen met een beperking geweest.

Een paar kinderen hadden we de eerste keer al ontmoet bij ons bezoek aan secondhome.

Het was heel leuk om daar even te zijn en mochten overal rondkijken , er wordt goed voor ze gezorgd en ze leren ook voldoende,

Al snel kwam er een jongen met het syndroom van down bij ons staan het was Mad die ook altijd bij de loods rondhangt.

Hij had ons zo gevonden en vond het gezellig we wisten niet dat hij hier ook op school zat dus was een extra verrassing.

Anita en Wim waren gister nog even bij second home geweest om schoenen daar aftegeven .

Een jongen met het downsyndroom die helemaal eg is van Anjta had mooie nike voetbalschoenen  van haar gehad .

De schoenen van Rolf zijn daar aan de oudere kinderen gegven.

Het was wel mooi om te zien dat iedereen zijn gister gekregen schoenen vandaag al naar school aanhad.

De jongens waren druk aan het voetballen en er liep er 1 met een fluitje rond die gewoon in het wilde weg aan het fluiten was echt prachtig om te zien.

Alle kinderen waren heerlijk aan het spelen en de rest volgde ons , we hadden het druk met foto' s maken .

De gemaakte foto' s wilde ze natuurlijk wel meteen zien het was erg druk hahahaha

Daarna zijn we doorgereden naar Tanka Tanka de psychiatrische instelling.

Zoals eerder geschreven moesten we een afspraak maken om binnen te mogen.

Bij binnenkomst herkende de cliënten ons nog van de vorige keer.

Eerst weer even bij die dokter binnen en wachten tot we een rondleiding kregen.

Ondertussen kwam er een vrouw binnen die spontaan buikpijn had , ik herkende haar nog van de vorige keer en ze moest en zou binnen komen dus dan maar zo.

Na 10 minuten te hebben gewacht omdat de dokter eerst nog op zijn gemak zat te eten de rondleiding.

Er werd wel meteen gezegd dat ik geen foto' s mocht maken , Anita vertelde me dat er normaal een Nederlandse vrouw aanwezig en die is soepeler.

De vrouw van vorige keer bleef  bij mij lopen en was mijn bodyguard ze zorgde ervoor dat ik niet werd lastig gevallen.

Onder het lopen deed ze mijn haar goed , mijn bh bandje onder mijn jurk en druk pratend maar ze is super lief voor me.

De mensen die hier zitten hebben echt een zwaar leven door de politie van straat geplukt en bij een psychiater afgezet of door hun familie naar een psychiater gebracht.

Ze hebben wel een dagschema optijd opstaan , de tuinonderhouden en creatief bezig zijn.

Overdag lopen mannen en vrouwen door elkaar maar s'avonds slapen ze in aparte blokken.

Het zijn kamers met 9 bedden waar een lang  soort gevangenis hek langs loopt met een deur die op slot gaat.

Dit heeft op mij wel een grote inpact gehad en kon ook geen vraag bedenken , maarja het is al iets dat er wat voor mensen met een psychisch probleem bestaat hier in Gambia.

Met een vreemd gevoel en wat stil ging ik bij Tanka Tanka weg .

Daarna op weg naar Baflotow eerst naar het hus en daarna doorgereden na het gezin waarvan voor 1 kind geen schoolgeld is.

De moeder opgehaald en met haarbnaar de school gereden om het schoolgeld van de 11 jarige dochter Ndey te betalen.

Dit kind kan nu een heel jaar naar school en hoeft niet thuis te blijvenen heeft nu de kans om verder te leren.

Daarna zijn we samen met Anita en Wim met onze laatste doos kleding en de overgebleven knuffels op pad gegaan.

We zijn gewoon bij verschillende compounds gestopt en gekeken ofwe wat voor de kinderen hadden.

Dit hebben we in totaal 4 keer gedaan en we zijn alles kwijt en de mensen in Baflotow zijn erg blij.

Daar komen geen toeristen en dus kan je deze mensen extra blij maken .